เปรื่อง

1) adv. sound of the breaking of glasses or dish

def.:

ลักษณะเสียงดังอย่างเสียงถ้วยชามกระทบ

sample:

เสียงไม้ตะพดกระทบกระจกเงาบานใหญ่แตกเปรื่อง

2) v. smarten

related: clever, sharp, be astute, be sagacious

syn.: เชี่ยวชาญ, หลักแหลม, คม, รอบรู้, ฉลาด, ปราดเปรื่อง, เปรื่องปราด ant.: โง่ sample:

ท่านเปรื่องในเรื่องการเมืองของไทยอยู่แล้ว งานครั้งนี้คงไม่มีปัญหา